Psikanalitik yaklaşımın varsayımlarından bir tanesi, çocukluk anılarımızı tekrarlayıp durduğumuzdur. Niçin bunu yapıyoruz, Niçin çektiğimiz acıları uzatmaya çalışıyoruz? Ne oluyor da çocukluk dönemine ait olumsuz kalıpları tekrarlama eğiliminde oluyoruz? Her nasılsa yetişkin yaşantımızda, çocukluğumuzda bu kadar yıkıcı olanlara benzer durumlar yaratmaya devem ederiz.  Pek çok sebepten dolayı şuan olduğumuz kişiyiz ve bizi biz yapan bazı yaşantıları asla bilemeyeceğiz. Fakat nereden geldiğimizi ve geçmişimizin bizi etkileme biçimini değiştiremesek veya seçemesek de şuan olduğumuz noktadan nereye doğru ilerleyeceğimizi belirleme gücümüz var. Talepkar, cezalandırıcı, baskıcı veya otoriter bir aile, acı verici ilişkiler,  travmatik bir deneyim.. Kaynağı her ne olursa olsun zor bir geçmişe sahip olmak hiç kimsenin hak etmediği ve yıkıcı etkileri tüm yaşam…